Śmierć.

 

Uczymy, że śmierć fizyczna nie pociąga za sobą utraty naszej niematerialnej świadomości (Ap 6:9-11), że dusza odkupionych przechodzi natychmiast do obecności Chrystusa (Łk 23:43; Flp 1:23; 2Kor 5:8), że dokonuje się oddzielenie ducha i ciała (Flp 1:21-24),

i że w przypadku odkupionych takie oddzielenie będzie trwało aż do pochwycenia (1Tes 4:13-17), które inicjuje pierwsze zmartwychwstanie (Ap 20:4-6), kiedy nasza dusza i ciało będą połączono na nowo, aby zostały okryte chwałą na zawsze z naszym Panem (Flp 3:21; 1Kor 15:35-44, 50-54). Do tego czasu dusze odkupionych w Chrystusie pozostaną w radosnej społeczności z naszym Panem Jezusem Chrystusem (2Kor 5:8).

 

Uczymy o cielesnym zmartwychwstaniu wszystkich ludzi, zbawionych do życia wiecznego (J 6:39; Rz 8:10-11, 19-23; 2Kor 4:14),

a niezbawionych - na sąd i wieczną karę.

 

Uczymy, że dusze niezbawionych po śmierci są poddane karze aż do czasu drugiego zmartwychwstania (Łk 16:19-26; Ap 20:13-15), kiedy dusza i zmartwychwstałe ciało będą połączone (J 5:28-29). Ludzie ci pojawią się wtedy na Sądzie Wielkiego Białego Tronu (Ap 20:11-15) i będą wrzuceni do piekła, jeziora ognistego (Mt 25:41-46), odcięci od życia Boga na zawsze (Dn 12:2; Mt 25:41-46; 2Tes 1:7-9).

 

Pochwycenie Kościoła.

 

Uczymy o osobistym powrocie w ciele naszego Pana Jezusa Chrystusa przed okresem siedmioletniego ucisku

(1Tes 4:16; Tt 2:13), aby przenieść Swój kościół z tej ziemi (J 14:1-3; 1Kor 15:51-53; 1Tes 4:15-5:11) i, pomiędzy tym wydarzeniem a Jego powrotem w chwale wraz ze Swoimi świętymi, aby nagrodzić wierzących według ich uczynków (1Kor 3:11-15; 2Kor 5:10).

 

Okres Ucisku.

 

Uczymy, że natychmiast po zabraniu kościoła z ziemi (J 14:1-3; 1Tes 4:13-18) sprawiedliwe wyroki Boga będą wykonane na niewierzącym świecie (Jr 30:7; Dn 9:27; 12:1; 2Tes 2:7-12; Ap 16), i że te osądy osiągną swój szczyt w powrocie Chrystusa w chwale na ziemię (Mt 24:27-31; 25:31-46; 2Tes 2:7-12). W tym czasie święci okresu Starego Testamentu i ucisku zmartwychwstaną i żyjący będą osądzeni (Dn 12:2-3; Ap 20:4-6). Ten okres obejmuje siedemdziesiąty tydzień proroctwa Daniela (Dn 9:24-27; Mt 24:15-31; 25:31-46).

 

Powtórne przyjście i Tysiącletnie Królestwo.

 

Uczymy, że po okresie ucisku, Chrystus przyjdzie na ziemię, aby zająć tron Dawida (Mt 25:31; Łk 1:31-33; Dz 1:10-11; 2:29-30) i ustanowić Swoje królestwo mesjańskie na ziemi na tysiąc lat (Ap 20:1-7). W tym czasie zmartwychwstali święci będą sprawowali z Nim rządy nad Izraelem i wszystkimi narodami ziemi (Ez 37:21-28; Dn 7:17-22; Ap 19:11-16). Rządy te będą poprzedzone obaleniem Antychrysta i Fałszywego Proroka, i usunięciem Szatana ze świata (Dn 7:17-27; Ap 20:1-7).

 

Uczymy, że już samo królestwo będzie spełnieniem Bożej obietnicy danej Izraelowi (Iz 65:17-25; Ez 37:21-28; Za 8:1-17) aby przywrócić Izraelitów do ziemi, do której utracili prawo poprzez swoje nieposłuszeństwo (Pwt 28:15-68). Skutkiem ich nieposłuszeństwa było tymczasowe odrzucenie Izraela (Mt 21:43; Rz 11:1-26), ale będą oni znowu obudzeni poprzez upamiętanie, aby wejść do ziemi błogosławieństwa (Jr 31:31-34; Ez 36:22-32; Rz 11:25-29).

 

Uczymy, że ten czas rządów naszego Pana będzie się charakteryzował zgodą, sprawiedliwością, pokojem, prawością, i długim życiem (Iz 11; 65:17-25; Ez 36:33-38), i zakończy się wraz z uwolnieniem Szatana (Ap 20:7).

 

Sąd nad zgubionymi.

 

Uczymy, że po uwolnieniu Szatana po okresie tysiącletnich rządów Chrystusa (Ap 20:7), Szatan zwiedzie narody ziemi

i zgromadzi je do walki przeciwko świętym i umiłowanemu miastu, w którym to czasie Szatan i jego armia będą pochłonięci przez ogień z nieba (Ap 20:9). Następnie Szatan będzie wrzucony do jeziora ognia i siarki (Mt 25:41; Ap 20:10), po czym Chrystus, który jest Sędzią wszystkich ludzi (J 5:22), wskrzesi i będzie sądzić wielkich i małych przed Wielkim Białym Tronem Sądu.

 

Uczymy, że to zmartwychwstanie niezbawionych na sąd będzie zmartwychwstaniem fizycznym, kiedy osądzeni (J 5:28-29) będą skazani na wieczną i świadomą karę w jeziorze ognia (Mt 25:41; Ap 20:11-15).

 

Wieczność.

 

Uczymy, że po zakończeniu okresu tysiąclecia tymczasowe uwolnienie Szatana i sąd nad niewierzącymi (2Tes 1:9; Ap 20:7-15), zbawieni wejdą do wiecznej chwały z Bogiem, po czym składniki tej ziemi zostaną zniszczone (2P 3:10) i zastąpione nową ziemią, gdzie zamieszka tylko prawość (Ef 5:5; Ap 20:15; 21:1-27; 22:1-21). Potem niebiańskie miasto zstąpi z nieba (Ap 21:2) i stanie się miejscem zamieszkania świętych, gdzie będą na zawsze cieszyć się społecznością z Bogiem i ze sobą nawzajem (J 17:3; Ap 21-22). Nasz Pan Jezus Chrystus po spełnieniu Swojej odkupieńczej misji przekaże królestwo Bogu Ojcu (1Kor 15:24-28), żeby we wszystkich sferach Bóg w Trójcy Jedyny mógł rządzić na wieki wieków (1Kor 15:28).