Ewangelia
Słowo to zwykle kojarzy się z nazwą każdej z czterech pierwszych ksiąg Nowego Testamentu (tj. Ewangelia Mateusza, Ewangelia Marka, Ewangelia Łukasza i Ewangelia Jana). Jednak jego dosłowne znaczenie czyli dobra nowina, sięga znacznie dalej i dotyczy najważniejszej sprawy w życiu każdego człowieka, tzn. jego zbawienia. Zbawienia, czyli uratowania od wiecznej kary za grzechy, które jako posiadacz grzesznej natury każdy człowiek popełnia (patrz 1. List Jana 1:9).
Od czasu, kiedy Adam i Ewa zgrzeszyli po raz pierwszy, każdy człowiek rodzi się z grzeszną naturą i jest oddalony od Boga. Zamiast oddawać cześć i służyć Bogu prawdziwemu, człowiek pogrąża się w ciemności, oddaje cześć stworzeniu i doświadcza bolesnych konsekwencji odwrócenia się od prawdy (List do Rzymian 1:18-32), gromadząc na sobie gniew nadchodzącego sądu Boga. Martwy w swoich grzechach i upadkach (Efezjan 2:1), nie chce i nie jest w stanie sam z siebie pojednać się z Bogiem i jego położenie jest tragiczne...
Bóg jest święty i sprawiedliwy więc "na pewno sprawi, że winny nie ujdzie bezkarnie" (Księga Nahuma 1:3). Jednak Bóg jest także miłością i "tak umiłował świat, że dał jednorodzonego Syna, aby każdy, kto w Niego wierzy nie zginął, ale miał życie wieczne" (Ewangelia Jana 3:16). Śmierć na krzyżu Jezusa Chrystusa, Syna Bożego, Boga-człowieka, który przyjął na siebie karę za grzechy wszystkich, którzy w Niego wierzą i ze skruchą przychodzą do Niego po przebaczenie, stwarza możliwość pojednania się grzesznego człowieka ze Świętym Bogiem. To jest więc ewangelia czyli dobra nowina: grzesznik, który w poczuciu skruchy z powodu swojego grzechu przeciwko Bogu, przychodzi w wierze do Chrystusa, którego nie może widzieć i prosi o przebaczenie, uzyskuje je, a Biblia nazywa to nowym narodzeniem (Ewangelia Jana 3:3) lub zbawieniem.
W Liście do Rzymian 10:9 Apostoł Paweł pod natchnieniem Ducha Świętego pisze: "Bo jeśli ustami swoimi wyznasz, że Jezus jest Panem i uwierzysz w sercu swoim, że Bóg wzbudził go z martwych, zbawiony będziesz". Pismo Święte mówi, że zbawienie nie jest nagrodą za dobre uczynki, ale jest aktem łaski Bożej i Jego miłosierdzia wobec skruszonego grzesznika (List do Efezjan 2:8 i 9; List do Tytusa 3:5). Mówi ono też, że w następstwie takiego "wyznania", a ściślej w wyniku zbawczego działania Ducha Świętego, człowiek staje się nowym stworzeniem (2. List do Koryntian 5:17), który może być pewny swojego zbawienia (1. List Jana 5:13), a jego nowe życie w Chrystusie i uczynki, które są rezultatem jego przemiany, są też dowodem na to, że jego skrucha była autentyczna, a wiara realna.
Czy możesz dziś o sobie powiedzieć, że "wyznałeś ustami, że Jezus jest Panem" i że "uwierzyłeś w sercu swoim, że Bóg wzbudził go z martwych"? Czy narodziłeś się na nowo, jesteś nowym stworzeniem i odwróciłeś od grzechu, aby służyć Chrystusowi? Nie czekaj ani chwili dłużej: "Bóg wprawdzie puszczał płazem czasy niewiedzy, teraz jednak wzywa wszędzie wszystkich ludzi, aby się upamiętali" (Dzieje Apostolskie 17:30). "Szukajcie Pana, dopóki można go znaleźć, wzywajcie Go, dopóki jest blisko! (Księga Izajasza 55:6).