Bycie chrześcijaninem jest czymś więcej niż utożsamianiem się z konkretną religią czy akceptowaniem określonego systemu wartości.

Bycie chrześcijaninem znaczy to, że przyjąłeś, co Biblia mówi na temat Boga, ludzkości i zbawienia. Rozważ następujące prawdy znajdujące się

w Piśmie:

 

Bóg jest suwerennym Stwórcą. Współczesne myślenie mówi, że człowiek jest produktem ewolucji. Ale Biblia mówi, że zostaliśmy stworzeni przez osobowego Boga, by kochać, służyć i cieszyć się niekończącą społecznością z Nim. Nowy Testament wyjawia, że to Jezus osobiście stworzył wszystko (J 1:3; Kol 1:16). Zatem On również posiada i rządzi wszystkim (Ps 103:19). To znaczy, że On ma władzę nad naszym życiem i jesteśmy Mu winni absolutne oddanie, posłuszeństwo i cześć.

 

Bóg jest święty. Bóg jest absolutnie i perfekcyjnie święty (Iz 6:3). Zatem nie może popełnić lub aprobować zła (Jk 1:13). Bóg wymaga również naszej świętości. Pierwszy List Piotra 1:16 mówi „Świętymi bądźcie, bo Ja jestem święty”.

 

Człowiek jest grzeszny. Według Pisma każdy jest winny grzechu „nie ma człowieka, który by nie grzeszył” (1Krl 8:46). To nie znaczy, że jesteśmy niezdolni do działań ludzkiej uprzejmości. Ale jesteśmy całkowicie niezdolni, aby rozumieć, kochać czy też podobać się Bogu (Rz 3:10-12).

 

Grzech wymaga kary. Boska świętość i sprawiedliwość wymaga, by każdy grzech został ukarany przez śmierć (Ez 18:4). Właśnie dlatego zwykła zmiana naszego sposobu zachowania nie może rozwiązać problemu grzechu lub wyeliminować jego konsekwencji.

​

Jezus jest Panem i Zbawicielem. Nowy Testament objawia, że to Jezus osobiście stworzył wszystko (Kol 1:16). Zatem On również posiada wszystko i rządzi wszystkim (Ps 103:19). To znaczy, że On ma władzę nad naszym życiem i jesteśmy Mu winni absolutne oddanie, posłuszeństwo i cześć. List do Rzymian 10:9 mówi „Jeśli ustami swoimi wyznasz, że Jezus jest Panem, i w sercu swoim uwierzysz, że Bóg go wzbudził z martwych, zbawiony będziesz”. Mimo tego, że sprawiedliwość Boża wymaga śmierci za grzech, Boża miłość dostarczyła Zbawiciela, który zapłacił karę i umarł za grzeszników (1P 3:18). Śmierć Chrystusa wypełniła wymogi sprawiedliwości Boga, a Jego perfekcyjne życie usatysfakcjonowało świętość Boga (2Kor 5:21), w ten sposób umożliwiając Bogu wybaczenie i zbawienie tych, którzy w Niego wierzą (Rz 3:26).

 

Charakter zbawiającej wiary. Prawdziwej wierze zawsze towarzyszy upamiętanie od grzechu. Upamiętanie jest zgodzeniem się z Bogiem, że jesteś grzeszny i wyznaniem Mu twoich grzechów oraz dokonaniem świadomego wyboru, by odwrócić się od grzechu (Łk 13:3,5; 1Tes 1:9) i pójść za Chrystusem (Mt 11:28-30, J 17:3) i być mu posłusznym (1J 2:3). Nie wystarczy wierzyć w pewne fakty dotyczące Chrystusa. Nawet Szatan i jego demony wierzą w prawdziwego Boga (Jk 2:19), ale Go nie kochają i nie są mu posłuszne. Prawdziwa zbawiająca wiara zawsze objawia się posłuszeństwem (Ef 2:10).